Do you find yourself lying awake in bed for hours at night, struggling to sleep, regardless of how early you attempt to go to bed? You might be dealing with a condition known as "delayed sleep phase syndrome" (DSPS), characterized by disruptions in the circadian rhythm, the body's innate 24-hour cycle and a fundamental component of the internal body clock. Individuals with DSPS exhibit a tendency to go to bed considerably later than intended, experiencing difficulties falling asleep until the early morning hours, typically ranging from 2 a.m. to 6 a.m. Moreover, they encounter challenges in waking up in the morning, leading to perceptions of laziness or a lack of motivation.
Ne kadar erken yatmaya çalışırsanız çalışın, kendinizi geceleri saatlerce yatakta uyanık, uyumak için mücadele ederken mi buluyorsunuz? Vücudun doğuştan gelen 24 saatlik döngüsü ve iç vücut saatinin temel bir bileşeni olan sirkadiyen ritimde bozulmalarla karakterize edilen "gecikmiş uyku fazı sendromu" (DSPS) olarak bilinen bir durumla karşı karşıya olabilirsiniz. DSPS'li bireyler yatağa amaçlanandan çok daha geç gitme eğilimi gösterirler ve sabahın erken saatlerine kadar (tipik olarak gece 2 ile sabah 6 arasında) uykuya dalmakta güçlük çekerler. Ayrıca, sabahları uyanmakta zorluklarla karşılaşırlar ve bu da tembellik veya motivasyon eksikliği algılarına yol açar.
DSPS can persist for extended durations, spanning months or even decades, and it is notably prevalent among adolescents. Many individuals with DSPS attribute its onset to periods of late-night studying, socializing, or engaging in evening or night shifts, disrupting their ability to revert to a conventional sleep schedule.
DSPS aylar hatta on yıllar boyunca uzun süre devam edebilir ve özellikle ergenler arasında yaygındır. DSPS'li birçok kişi, bu durumun başlangıcını gece geç saatlere kadar ders çalışma, sosyalleşme veya akşam ya da gece vardiyalarına katılma dönemlerine bağlamakta ve bu durumun geleneksel bir uyku programına geri dönme becerilerini bozduğunu belirtmektedir.
A 2013 Norwegian study involving approximately 10,000 adolescents aged 16 to 18 disclosed a DSPS prevalence of 3.3%, with a higher incidence among girls. Additionally, DSPS has been identified as a common occurrence among individuals diagnosed with attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD).
2013 yılında Norveç'te yapılan ve 16-18 yaş arası yaklaşık 10.000 ergeni kapsayan bir araştırmada DSPS yaygınlığı %3,3 olarak bulunmuş ve kızlarda görülme sıklığının daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca, DSPS'nin dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğu (DEHB) teşhisi konan bireyler arasında yaygın bir durum olduğu tespit edilmiştir.
The primary treatments for DSPS are behavioral, encompassing strategies such as adhering to a consistent sleep schedule and gradually modifying the timing of sleep and wake-up patterns. Medical professionals may recommend bright light exposure immediately upon waking to facilitate a shift in the sleep schedule. Another therapeutic avenue involves the administration of melatonin, a hormone associated with circadian rhythm regulation. While melatonin imbalance may contribute to DSPS, a genetic component could also play a role. Individuals with DSPS may exhibit extended circadian periods, signifying a deviation in their natural sleep-wake cycle compared to the general population.
DSPS için birincil tedaviler davranışsaldır, tutarlı bir uyku programına bağlı kalmak ve uyku ve uyanma düzenlerinin zamanlamasını kademeli olarak değiştirmek gibi stratejileri kapsar. Tıp uzmanları, uyku programında bir değişimi kolaylaştırmak için uyandıktan hemen sonra parlak ışığa maruz kalmayı önerebilir. Bir başka tedavi yolu da sirkadiyen ritim düzenlemesiyle ilişkili bir hormon olan melatoninin uygulanmasını içerir. Melatonin dengesizliği DSPS'ye katkıda bulunabilirken, genetik bir bileşen de rol oynayabilir. DSPS'li bireyler, genel popülasyona kıyasla doğal uyku-uyanıklık döngülerinde bir sapma anlamına gelen uzun sirkadiyen dönemler sergileyebilir.
Questions
Congratulations!
You have completed the comprehension questions.
✔
Parts of this lesson are based on: An article by Mike Kanert.